Onbinlerce insan, hem de tüm dünyanın koronavirüs gibi ciddi bir salgınla karşı karşıya kaldığı bir dönemde ABD’de, İngiltere’de ve dünyanın bir çok yerinde, hayatlarını riske atarak sokaklara dökülüyor, ırkçılığı kınayan çığlıklar atıyor, “Yeter artık, Susma, Siyahları öldürmeyin!” diye haykırıyorsa, bunun üzerinde bir düşünmek gerekiyor. ABD’de 46 yaşındaki işsiz siyahi George Floyd’un polis şiddeti sonucu ölmesi, […]

Geçenlerde bir arkadaşım aracılığıyla Danimarka günlük gazetelerinden Berlingske Tidende gazetesinin 3 Kasım 1940 tarihli 12 sayfalık Türkiye’yi tanıtan özel bir eki geçti elime. Gazete yayınladığı bu özel ekte, genç Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasi yönetimini, sanayisini, yeraltı zenginliklerini, tarımını, kültürünü, tarihi yerlerini ve daha bir çok yönünü bol bol fotoğraflar eşliğinde anlatmış.

Yıl 1987. ‘Yol’ filminin yapılışının üzerinden beş yıl geçmişti. Yılmaz Güney Cannes Film Festivali’nde filmi ‘YOL’ ile Altın Palmiye ödülü de almıştı, ama film Türkiye’de yasaklı filmler listesinde olduğu için izleyememiştim.

Danimarka’da Sosyal Demokratlar günden güne eriyor.

Son yapılan kamuoyu yoklamaları Sosyal Demokratların yüzde 20’nin altına düştüğünü gösteriyor. Parti tabanı ve seçmenler, parti üst yönetimini ve genel başkanı Sosyal Demokrat politikadan uzak, sağ politikaya daha yakın olmakla eleştiriyor.

Uzun yıllar Türkiye’de yaşayan ve iyi düzeyde Türkçe de bilen Danimarkalı şair Henrik Nordbrandt, kendisine yıllar önce yöneltilen “Türkiye’yi nasıl tarif edersiniz?” yönündeki bir soruya, Türkiye’yi tavlada dama kurallarıyla satranç oynayan oyuncuya benzettiğini söylemişti.

Birgün, Kopenhag’ın meşhur yaya caddesi Ströget’te bir arkadaşımla yürürken, genç bir adam yolumu keserek benden bir sigara istedi. Yarı şaşkınlık içinde cebimden çıkardığım paketten kendisine bir sigara uzattım.

İnsanların hiç yalan söylemedikleri, yalan sözcüğünün ne anlama geldiğinin bile bilinmediği, söylenen herşeye inanılan bir dünyada yaşadığınızı düşünün. Ne güzel olurdu değil mi, yalansız bir dünyada yaşamak.