Karşımda birden, izlediği neo liberal katı ekonomi politikalarla işçi haklarını traşlayan, işçi kıyımı yapan, sendikaları güçsüzleştiren, özgürlükleri kısıtlayan, Arjantin’e Falkland savaşını açan ‘Demir Leydi’ lakaplı Thatcher değil de, Sovyetler Birliği’nin yıkılmasında önemli rol oynayan, Özgürlük Ödülü alan, ahlaki değerler ve çalışmanın gerekliliği ile büyüyen dünyanın en güçlü kadın siyasetçisi çıkıverdi. Öyle ki, Demir Leydi’nin ünü Hollywood’a kadar uzanmıştı ve ünlü Amerikalı kadın oyuncu Merly Streep Margaret Thatcher’in hayatını konu alan bir filmde Thatcher’i canlandırmıştı.
Thatcher, gücü ele geçiren kadının erkekten farkının olmadığını gösterdi bize.
Gerçi, bir kadın hakları savunucusuna ‘Thatcher nasıl biridir?’ diye sorsak, alacağımız yanıt şöyle olacaktır: “O kadın gibi görünen bir erkekti ve erkek gibi düşünüyordu”.
Haklı olabilirler, yüzyıllar boyunca dünyada ne üretilmişse erkek beyni ve düşüncesiyle üretildi. Erkek dünyayı nasıl biçimlendirmek istiyorsa öyle biçimlendirildi dünya ve kadına da bir rol biçildi bu biçimlendirmede. Ama Demir Leydi için kadın gibi görünen erkek tanımının pek doğru olacağını sanmıyorum.
Ayrıca sadece Thatcher ile sınırlamamak da gerekiyor. Amerika’daki ünlü ekonomi dergisi Forbes’in her yıl yayınladığı “Dünyanın En Güçlü 100 Kadını“ listesinin zirvesinde yeralan kadınlara bir gözatın.
Örneğin, başta Irak olmak üzere tüm Ortadoğu’yu kan gölüne çeviren, Arap Baharı ve Büyük Ortadoğu Projesi’nin mimarlarından ABD eski Dışişleri Bakanı Afro-amerikan Condoleezza Rice de dünyanın en güçlü kadınları arasında gösteriliyor.
Forbes’in listesinde geçen yıl Avrupa’da küresel ekonomik gücün lideri Almanya Başbakanı Angela Merkel yeralmıştı. Yakında Hollywood bir Alman sermayesinin katkısıyla Merkel’in de filmini yaparsa şaşırmayın.
Fazla uzağa gitmeye gerek yok. İslam ve yabancı karşıtı görüşleriyle nam yapan Danimarka siyasetine aşırı sağcı politikalarıyla damgasını vuran Danimarka Halk Partisi’nin eski genel başkanı Pia Kjaersgaard da Danimarka’nın en güçlü kadını olarak gösterilmişti.
Bizim tarihimizdeki güçlü kadınlar da son yıllarda revaşta olmaya başladı.
Osmanlı saltanatında saraylarda söz sahibi olmuş Rus, Rum, İtalyan, Fransız kökenli dört Valide Sultanı, Hürrem Sultan, Kösem Sultan, Safiye Sultan ve Nakşıdil Sultan’ın resimleri, geçtiğimiz yıl Osmanlı Devleti’nin 700. kuruluş yıldönümünde, New York’taki National Arts Club’da sergilendi, bu sultanlar üzerine Muhteşem Yüzyıl gibi diziler çekiliyor. Bu kadınlar Osmanlı saltanatının gelmiş geçmiş en güçlü kadınları olarak gösteriliyor.
Daha çok, ‘güçlü kadın’ ismi sayabiliriz burada, ama gerek yok. Forbes ve benzeri burjuva dergileri zaten gereğini yapıyorlar.
Yukarıda saydığımız bu kadınların hepsinin ortak özelliği ise, onların güçlü olması değil, gücün onları yönetmesidir. Sözde bu güçlü kadınlar, tarih boyunca hemcinslerinin ezilmesine, sömürülmesine hep gözyumdular. Günümüzün sözde güçlü kadınları da, Batı’da da Doğu’da kadınıyla erkeğiyle tüm bireylerin yaşam koşullarını daha da zorlaştıran, savaşlar çıkaran, kadınların şiddet görmesine, fuhuşa itilmesine ses çıkarmayanlardır. Öve öve, anlatıla anlatıla bitirilemeyen bu sözde güçlü kadınlar, yaklaşık 7 milyarlık dünya nüfusunun yarısını oluşturan kadınların hakları için mücadele edenleri görmezden gelen kadınlardır. İşin acı tarafı yukarıda yazdığım bu güçlü kadınları yere göğe sığdırmayanların arasında da kadınların olmasıdır.
Dünyanın en güçlü kadınları aslında, doğuştan edinimli yaradılış farklılıkları nedeniyle biz erkeklerin hegemonyasındaki dünyada ezilmelerine rağmen sorunlar karşısında dimdik durabilmek için çırpınan, üreten, erkeğe muhtaç olmadan ayakta kalmanın mücadelesini veren kadınlardır. Erkekten bekledikleri de saygıdan başka birşey değildir.
- Emeklerin boşa gitmedi, rahat uyu Sadi… - 16/08/2020
- Heykelleri yıkarak tarihi silebilir miyiz? - 16/06/2020
- Danimarka’da normalleşme sürecine girildi - 20/04/2020
- Korona günlerinde aşk… - 19/03/2020
- Nazi işgali altındaki Danimarka’daki basının gözüyle modern Türkiye - 27/09/2016
- Güle güle usta - 18/09/2016
- Sosyal Demokratlar erimeye mahkum - 28/04/2014
- Ne şiş yansın, ne kebap - 29/03/2014
- Bu ülkede yok yok… - 02/03/2014
- Yalanın İcadı… - 29/01/2014
- İçinden Meriç geçen bir yaşam öyküsü - 12/12/2013
- 100 aday, 38 üye… - 26/11/2013
- Bir arpa boyu yol gidilmiş… - 19/10/2013
- Besle kargayı, oysun gözünü! - 28/08/2013
- Oturun oturduğunuz yerde - 24/06/2013
- Avrupalı Türk mü… Hadi ordan! - 23/05/2013
- Dünyanın en güçlü kadınları…! - 24/04/2013
- İfade özgürlüğü tehdit altında mı? - 25/02/2013
- Yalanlara inanmaya devam… - 23/01/2013
- Çocuk olamadan anne olan çocuklar… - 18/10/2012
- Kardeş kanı dökmenin açıklaması ne olabilir ki? - 25/09/2012
- Aynı tas aynı hamam - 24/08/2012
- Siyaseti sevdirmenin yolları… - 18/06/2012
- Alanya: Bir dünya kenti - 06/06/2012
- Pizzacısın sen, pizzacı kal… - 22/05/2012
- 23 Nisan’ın ardından… - 25/04/2012
- Avrupa can çekişiyor - 22/03/2012
- Ateş düştüğü yeri yakıyor - 22/02/2012
- Bu nasıl hükümet! - 25/01/2012
- Göçmenler kimin için önemli? - 15/12/2011
- Biz büyük resme bakalım - 20/11/2011
- Tünelin sonu karanlık - 21/10/2011
- Kaybederken kazanmak… - 27/09/2011
- Türk çocuklarının vize çilesi - 24/08/2011
- Türkler Avrupalı değil… - 20/06/2011
- Arap baharı mı, Avrupa’nın kara kışı mı? - 18/05/2011
- İskandinav modelinin sonu geldi - 27/04/2011
- Bu insanlara kim sahip çıkacak? - 23/03/2011
- Modern köle pazarı - 20/02/2011
- Ölen öldüğüyle kalmasın artık! - 18/01/2011
- Hipnotize olmuş teröristler? - 20/12/2010
- Aşırı sağcılar kimin tetikçisi… - 24/11/2010
- Danimarka’nın varoşları: ‘Gettolar’ - 28/10/2010
- PKU’lu çocuklarımız Danimarka’dan seslendi: ‘Sesimizi duyun’ - 22/10/2010
- Tencere dibin kara… - 21/09/2010
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.