İsveç'te ulusalcılık ve yabancı düşmanlığı

Türkiye’den konuk gelen yakınını villa bölgelerinde gezdirirken, arkadaşımın artık kanıksadığı bir ayrıntı konuğun dikkatini çekti. Villaların bahçesindeki bayrak direklerinin ucunda sallanan mavi üzerine sarı haçlı İsveç bayraklarına bakarak,’‘Bugün, bunların bayramı mı?”diye sordu. Hayır, o gün bayram değildi. Ya da, ”İsveçliler için her gün bayram” demek daha doğru olurdu. İnsanın akıl erdiremediği bir bayrak tutkusu var İsveçlilerde. Meydanlarda, evlerin balkonlarında, villaların bahçelerinde, spor karşılaşmalarında İsveç bayrağı dalgalandırmaktan mutlu oluyorlar.

Bayraklarıyla ve ”İsveçli” olmaktan gurur duyuyorlar. ”Ulusalcı”görünmekten çekinmek gibi bir takıntıları yok. Sadece bayramlarda ve resmi törenlerde değil; nişan, düğün gibi özel günlerinde de evlerine bayrak asıyorlar. Okulların mezuniyet törenlerinden sonra kamyonlara doluşarak kent içinde tur atan gençler, keplerinde ve giysilerinde küçük İsveç bayrakları taşıyorlar.

İsveç, meşruti monarşiyle yönetilmesine karşın, demokratik gelişmişlik açısından dünyanın ilkleri arasında yer alıyor. Ekonomik gelişmişlikte ise yedinci sırada bulunuyor. 450 bin kilometrekare toprağa sahip ülkede, 9 milyon 200 bin kişi yaşıyor. 1 Ocak 1995 tarihinde Avrupa Birliği’ne üye olan İsveç, AB Euro’su yerine kendi para birimi Kron’u kullanıyor.

6 Haziran, İsveç’i, Danimarka’nın işgalinden kurtarıp bağımsızlığa kavuşturan Gustav Vasa’nın 1523 yılında kral olarak tahta geçtiği gündür (1523). O yüzden, 6 Haziran, İsveç’te her yıl ”Ulusal Gün( National dag) ve Bayrak Günü” olarak kutlanıyor. Her yıl, 6 Haziran‘da, belediyelerce düzenlenen törenlerle, 211 etnik kökenden ortalama 30 bin kişiye İsveç yurttaşlığına geçtiklerini gösteren ” yurttaşlık belgesi’‘ veriliyor. ”Yurttaşlık andı’‘nın bulunmadığı ülkede, ”yeni’‘ İsveçliler, yurttaşlıklarını hep birlikte ”İsveç Ulusal Marşı’‘nı seslendirerek selamlıyorlar.

Gustav Vasa’nın ulusal lider olarak benimsenmesine karşın, İsveç ırkçıları, XII.Karl‘ı (Demirbaş Şarl) lider olarak kabul ediyorlar. Son yıllarda, İsveç’te ırkçılığın artmasıyla birlikte, Türkler, yabancı düşmanlığının hedefindeki topluluklar arasında yer alıyor. İsveç’te sayıca az olmalarına ve uyumlu bir yaşam sürdürmelerine karşın Türk düşmanlığının tarihsel bir geçmişi var. Düşmanlığın kökleri, ta Osmanlı’ya,Demirbaş Şarl’a dek uzanıyor. O döneme uyarlanan bir söylenceye göre, Demirbaş Şarl, 5 yıl süreyle sığınmacı olarak kaldığı İstanbul’dan ülkesine döndükten sonra Osmanlı’ya borçlarını varillere doldurulmuş tuzlanmış insan cesetleri göndererek ödedi…

İnternet ortamında dolaşan Türk karşıtı İsveç videolarını izleyenlerin sayısı yüz binleri buluyor. ‘‘Dağ Türk”, ‘‘Orman Türk’‘, ”Kuş Türk”,’‘Gitar Türk’‘adlı videolarda, Türkler, İsveççeyi kötü bir aksanla konuşan; eşini, çocuklarını döven; kaba, agresif, küfür eden, tehdit savuran kişiler olarak tanıtılıyor. Osmanlı’nın, 5 yıl süreyle yağla, balla beslediği Demirbaş Şarl’ın, Türklerden ‘‘köpek Türkler” şeklinde söz ettiğini ve köpeğine ‘‘Türk” adını verdiğini de hatırlatmış olalım.’‘Turk, burk”(meşrubat kutusu), ”Kavanozdaki Türk kötü kokar’‘,“Türk banyosu” (yıkanmadan sadece parfüm sürmek), “Türk tomarı” (vergisi ödenmemiş binlik ruloları) ve “Hobi Türk” (yabancılara benzer ilkel davranışları olan İsveç’li) şeklindeki sözler, İsveç diline deyim olarak yerleşmiş durumda.. 2010 yılında, ”Şoför Türk” adlı, Türkleri aşağılayıcı bir video ”Yılın şovu” ödülünü aldı..

” Yumuşak diken” sözü sanki İsveçliler için söylenmiştir. İsveçliler, soğuk ve durağan bir yapıya sahip olmalarına karşın, bürokratik ilişkilerinde sürekli yüze gülen insanlardır. Sizinle konuşurken dudaklarından gülücükleri hiç eksik etmezler. Sakın bu hallerine bakıp, ”Ne iyi insanlar” diyerek aldanmayın.. İğnelerini, yüzünüze gülerken acıtmadan batırırlar. Sizinle anlaşıyor, uzlaşıyor gibi görünür, sonunda kendi istediklerini yaparlar. Politik kurnazlıkta Fransızları, ”İngiliz siyaseti”ni aratmazlar. Sizi, sulu dereye götürür, susuz getirirler… Fırsat buldukça, demokratik ülkelerle yanyana görünmek için İsveç’e koşan, İsveç Kralından ve iktidardaki sağcı parti yönetiminden destek almaya çalışan Cumhurbaşkanı Gül ve Başbakan Erdoğan‘ın bu gerçeklerden ne kadar haberleri var, bilemem…