İş dünyasından örneklerle ortaya çıkan, SoMe ortamında metoo kampanyasıyla yayılan farklı branşlardan kadınların uğradıkları cinsel tacizlerin son durağı, şimdilik politika oldu ve bedeli parti başkanı istifasına yol açtı. bkz. haber gazetesi.

Covid19 kısıtlamaları nelere kadir görüyoruz. Erkekler de  sosyal mesafe kısıtlamasından nasibini alıyor.

Şaka bir tarafa…

Hangi branşta kim nasıl tacize uğruyor, iş dünyasını az çok bilen herkesin malumu. Erkeklere de taciz söz konusudur gibi argumanlarla asıl konunun önüne geçmek niyetinde değilim. Böylesine önemli bir konunun suistimali tehlikesini de gözönünde bulundurmadan geçmemek gerek.

Konunun ‘baldırda el’ düzeyinde değerlendirilmesi, ince düşünmek gibi görünse de, asıl ele alınması gereken daha ciddi tacizlere gölge etmemelidir.

Cinsel tacizin standartları ne olursa olsun, kadına karşı cinsel tacizlerin tartışılmaya başlaması geç kalınmış bir konudur. Tartışmalar sonucunda konunun politikaya alet edilmesi tehlikesini de beraberinde getirmektedir. Nitekim cinsel tacize uğramış bir çok kadının sessiz kalmasına yol açabilecek ve kampanyaya desteğini olumsuz etkileyecektir.

İş dünyasında veya politikada bir kadının herhangi bir erkeğe karşı seksizm iddiası karşısında o erkeğin çaresizliği de söz konusu olabilecektir. Ne olduğunu anlamadan tacizci suçlamasıyla işinizden olabileceksiniz.

Dahası var, kimileri gelişmeleri bir  yüzeysel ataerkilliğinin  yıkımı yönünde mutlulukla karşılayabilir. Ya da anaerkillik  kazandı yönelimi mi desem… ”Malleus Maleficarum” Şeytan Çekici adıyla bildiğimiz cadı avı kitabını kadınlar için yeniden bu sefer kadınlar mı yazıyor diye sormak tehlikenin muhtemel boyutunu göstermeye yeterlidir.

Kabul görmüş ve sistematik kök salmış  normal karşılanan cinsel taciz kültürünün değişmesi gerektiği tartışılmazdır.