🔊 Sesli dinle

Sevgili kızım Demet’e yuvadan ilk ayrılık şiiri, Dünya kız çocukları gününde

Mustafa AYDINLI

Sen gideli her mevsimim kış oldu
Çiçeğim baharım yazım nerdesin?
Durmaz akar iki gözüm yaş oldu
Üzülüyom üzüm üzüm nerdesin?

*

Sen ki benim yaprağımdın dalımdın
Has bahçemde yeşilimdin alımdın
Güller arasında gonca gülümdün
Mor menekşem, ak nergizim nerdesin?

*

Sen bize yaşama sevinci verdin
Gazi’yi kazanmak hedefim derdin
Azmini biledin murada erdin
Ey ceylan sekişli kızım nerdesin?

*

Piyanon odada mahzun duruyor
Nerde diye o da seni soruyor
Gözüm senden başka izler arıyor
İçimi ısıtan, közüm nerdesin?

*

Şopen susar Mozart başlardı bir an
Edüdle, sonatla çınlardı her yan
Coşar da kabına sığmazdı bu can
Duygu yüklü gönül sazım nerdesin?

*

Edirne’nin kışı yamandı yaman
Öğretmen evinde kaldı bir zaman
Diş telin damağa vermezdi aman

Bahtı karam yürek sızım nerdesin?

*

Arkadaş gidince yalınız kaldın
Gülnara’dan, Zemfiri’den ders aldın
Onur’a, Dilem’e en içten güldün
Tatlı dilim güler yüzüm nerdesin?

*

Odalarda aynalarda izin yok
Ayrılalı çekmediğim hüzün yok
Çok aradım Edirne’de izin yok
Söyle bana iki gözüm nerdesin?

*

Evine vardım ki perdeler inmiş
Cana can katan, o nağmeler dinmiş
Bütün odalara sessizlik sinmiş
Boşa yankılandı sözüm nerdesin?

*

Güzeller güzeli karamık gözlüm
Aydınlı’k fikirlim benim ay yüzlüm
Mutluluk kaynağım edalım nazlım
Yaşama sevincim kızım nerdesin?