Gazze’de on binlerce çocuk öldürüldü, yaralandı ya da sakat kaldı. Okulları bombalandı, gelecekleri çalındı. Dünyanın çoğu bu trajediye sessiz kalıyor, bazı ülkelerde ise çocuklara bu gerçek anlatılmıyor bile.
Foto: AA
Hüseyin DUYGU
huseyin.duygu@haber.dk
Savaşı yaşayan çocuklar gerçek bir ölüm-kalım süreci yaşarlar. Çocuklar savaşın ve şiddetin en masum kurbanlarından biridir ve her dönemde savaştan etkilenmişlerdir. Çocuklar savaşta daha çok ölüyor. Savaşta çocukların ülkesi ve umudu olmaz. Savaşta ölümler ve çekilen sıkıntılar, en duyarlı grup olan çocukları etkilemektedir.
Şiddetle iç içe olan çocuklar, şiddeti kanıksamakta bir yaşam biçimi haline dönüştürmektedirler. Savaşlar, etkileri çocuklarda daha belirgin olmak üzere, ölümlere, yaralanmalara, bulaşıcı hastalıkların ve malnütrisyonun artmasına ve sağlık hizmetlerinin bozulmasına yol açan önemli bir toplum sağlığı sorunudur.
Gazze’de en az 20.000 ölü çocuk ve 15.000’den fazla yaralı var. Çocuklar başlarından vuruluyor, molozların altına gömülüyor, anestezi olmadan uzuvları kesiliyor, görme yetilerini kaybediyorlar ve birçok durumda zihinleri de derin, felç edici travmalar geçiriyorlar.
Kardeşlerinin ve ebeveynlerinin vahşice ölümlerine her gün tanık oluyorlar. Çocukluk evleri harabeye döndü. Evsiz, aç ve yetersiz besleniyorlar ve bu durum daha sonraki gelişimleri için ölümcül sonuçlar doğuruyor. Okulları bombalandı. Topluma katkıda bulunmak için gereken becerileri edinmelerini sağlayan eğitim kurumları yerle bir edildi. Gazze’deki çocukların gelecekleri çalındı. Geriye sadece, hızla azalan haşlanmış sebze ve küflü ekmek erzaklarıyla günlük hayatta kalma umudu kaldı. Tüm çocukların sahip olduğu yaşamın iyiliğine olan inanç sonsuza dek ellerinden alındı.
Filistin dışında başka ülkelerin çocukların bunların hiçbirini bilmemesi gerekir. Dünyanın öteki çocukları bunların hiçbirini konuşmaması gerekir. Eğer yine de ağızlarını açarlarsa ve akranlarının başına gelen kader karşısında dehşetlerini dile getirirlerse, ağızları derhal kapatılmalıdır. İsrail saldırılarına destek veren ya da sessiz kalan ülkelerin yöneticileri böyle siyaset yapıyorlar. Ne yazık ki durum böyle…
Dünya ülkelerinin çoğunluğu bağımsız bir Filistin devletinden yana. Örneğin, İspanya, Belçika, İzlanda, İsveç ve İzlanda gibi ülkeler. Norveç, birkaç gün önce bir Filistin büyükelçisi atadı.
Ancak çok sayıda ülkenin okul çocuklarının Gazze’de öldürülen binlerce çocuktan haberi yok. Kimi ülkelerde okul çocuklarının dünya durumu hakkındaki tartışmalarında Filistin kelimesini kullanmalarını bile yasakladı. Çocukları böyle yetiştirmek istiyor özellikle kendi milliyetçiliğini öne çıkaran ülkeler.
Küçümseyici bir bakış açısına sahip politikacılar her dönem savaştan yana olmuşlar, savaşta öldürülen çocukları görmezden gelmişlerdir. Bir yandan Gazze’de olup bitenlerin endişe verici ve dehşet verici olduğunu çok sayıda ülke yöneticisi söylüyor ama aynı ülkeler İsrail cinayet makinesine silah ve ekipman ihraç etmeye devam ediyorlar. Bu ülkeler sıklıkla olduğu gibi fırsatçı ve etik değerlerden uzaklar.
Gerçek şu ki, seçilmiş yetkililerin, Gazze soykırımı karşısında yaşadıkları politik başarısızlığı ve ahlaki iflası, kendi ülkelerindeki çocukları ve gençleri, savaşta öldürülen çocuklardan habersiz ve bilgisiz bırakıyor.
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.