Rusya’nın Ukrayna’yı işgaline ilişkin tüm resmi açıklamalarda aynı derecede yanlış iki ifade tekrarlanıyor. Avrupa’da savaşın yeri yoktur. Örneğin Danimarka Başbakanı Mette Frederiksen, savaşın zamanımızda yeri olmadığını söylüyor. Avrupa’nın İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden bu yana barış kıtası olduğu ve anlaşamadığımızda aradığımız şeyin savaş değil, diyalog ve müzakereler olduğu anlaşılmalıdır.

Savaş sonrası Avrupa’da hiç savaş olmadı mı? Önce Sovyetlerin 1956’da Macaristan’ı işgali, ardından 1968’de Çekoslovakya’nın işgali oldu. Bunu 1990’larda Yugoslavya’yı parçalayan ve kanlı etnik temizliklerde 140.000 kişinin hayatına mal olan iç savaş izledi.

Evet, savaş Avrupa’da son 20 yıl sonra tekrar yerini aldı. Avrupa savaş alanlarını kendisi yaratmasaydı, diğer kıtalarda kanlı savaşlar yapardı. Danimarka da dahil olmak üzere birçok Avrupa ülkesinin katıldığı Afganistan ve Irak’ın feci işgalleri muhtemelen bir milyon insanın hayatına mal olmuştu, Irak’ı ve İran’ı kaos içinde terk etmiş ve Afganistan’ı köktendinci Taliban hareketinin kollarına geri atmıştı Batı Medeniyeti! Buna ek olarak, Libya’yı Arap Baharı milis kaosu içinde bıraktı AB ve ABD. Tüm bunları medeniyet için yaptığını iddia etti, kendini medeni tanımlayan ülkeler, medeniyetin yeni bir tanımını yapmak gerekiyor artık.

Evet, savaş, zamanımızda bile Avrupa için iyi bilinen bir araçtır. Son yirmi yıldır savunmasız milletlere birbiri ardına saldırıyorlar, ancak savaş AB’nin kendi kalbinde devam ederken, aniden ABD ve AB kendi kanlı tarihini unuttu. İkiyüzlü olarak, öfkelerini ilan ediyorlar. Felçli ve tarihsiz, acizliğin dilinden başka bir şey olmayan ve kısa vadede etkisiz olan gönülsüz yaptırımları benimsiyor ABD ve AB.

Rusya’nın lideri Vladimir Putin gibi bir figür zamanımıza ait değil mi? Macar Victor Orbán, Putin’in anti-demokratik ruhuna sahip bir adam. Polonya Morawiecki hükümeti, etnik ve cinsel azınlıklara karşı vicdansız bir düşmanlık ile Putin ile aynı milliyetçi içgüdüler temelinde hareket ediyor. Sadece tarihsel nedenlerden dolayı Rusya ve Polonya birbirine düşmandır, ancak liderleri silah arkadaşıdırlar. Ve demokrasi adına kurulan Macaristan ve Polonya’nın aktif olarak kendi vatandaşlarını, haklarını ezerken, AB sözlü kınamalara pasif bir şekilde bakıyor ve razı oluyor.

Avrupa’daki sağcı popülist partilerin çoğu Putin’i saygıyla anıyor ve ondan önemli miktarda para alıyor. Beğensek de beğenmesek de Putin zamanımızın bir parçası, savaş da öyle. ABD ve AB kendi üstünlüğünü ve yenilmezliğine gerçekten o kadar inandık ki, kendilerini hep bir tehlike bölgesinin dışında hissediyorlar.

Beş yıl boyunca, Rus hava kuvvetlerinin Suriye’deki hastaneleri ve okulları kapsamlı bombalama baskınlarıyla yok ettiğini gördük. Omuz silktik. Ne de olsa, etkilenenler yalnızca olağan Müslümanlardı. Ama beyazlar bombalansaydı? Hiçbir zaman olmaz!

Putin, Ukrayna’yı işgaliyle Avrupa’da bir uçurum açtı. Ancak bu uçurum, sağcı popülizmin iktidar için çabaladığı Avrupa ülkelerinde zaten vardı. Şimdi Avrupa’da savaş var ama bu, beklemeye cesaret edebileceğimizden çok daha fazla cepheye sahip bir savaş.

Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky, Cuma sabahı Rusça dilinde etkileyici bir konuşma yaparak, ortalama bir Rus’tan işin özünü anlamasını ve hepimizin insanlığın ortak çıkarını yeniden keşfetmesini istedi.

Hem Doğu’da hem de Batı’da hepimiz için meydan okuma budur. Ulusal, dini ve etnik ayrımlar arasında yalnızca ortak insanlığımızı yeniden keşfederek geleceğin savaşlarından kaçınabiliriz. Uğruna savaştığımızın şeyin demokrasi olduğunun farkına varmalıyız ve bu, tehlike bölgesinin dışında olduklarını düşünenler dahil olmak üzere her Avrupa ülkesi için de geçerlidir.