Bu kitap, sadece bir baba-kız ilişkisi değil; bir arayış ve bir yüzleşme: Şair yürekli bir kızın, eğitimci bir babanın ve ömrü boyunca yoksulluk içinde yoksulluğa karşı savaşmış bir kuşağın hikâyesi.
“Kepir Ana” bir köy enstitüsü öyküsü (*)
Köy Enstitüleri ve Danimarka Halk Okulları: Aydınlanmanın iki yolu
Bahri Güven’in öyküleri
Yazar tüm öykülerinde Anadolu insanının umutlarını, geleneklerini, geleceğe dönük hayallerini, doğayla olan uğraşını vermeye çalışıyor. Değişik konuları ele aldığı öykülerinde gözlemci gerçekçiliği tercih ediyor. Öyküler için bir genelleme yaparsak, yazarın gelenekleri, halk arasındaki inanışları, köylü yaşayışını ayrıntılı bir biçimde yansıttığını söyleyebiliriz.
Bir aydınlık yüzlü öğretmenimi daha kaybettim
Karanlığa ışık Köy Enstitülü
Mustafa AYDINLI Kökleri derinde bir ulu çınar Ülkesine âşık Köy Enstitülü Ulusa kalkınma ereği sunar Karanlığa ışık Köy Enstitülü *** Cılavuz’da, Ergani’de, Pulur’da Yurtsever insanlar yetişti burda Kıvılcımlar olup dağıldı yurda Karanlığa ışık Köy Enstitülü *** Köyü uyarmayı temel aldılar Bunun için kalk borusu çaldılar Çağdaş uygarlıkta karar kıldılar Karanlığa ışık Köy Enstitülü *** Kahıra, […]