Suriye’deki savaş beş yıldır sürüyor. Bu savaşta ölenlerin artık haber değeri bile yok.

Gelecek ay Dünya Barış Günü kutlanacak. Ne yazık ki ülkemizde ve dünyada savaş rüzgarları esiyor

Masal yazarı Andersen’i bilmeyen çocuk var mıdır?

Çok zengin türkü kültürü olan ülkemizde hemen hepimizin sevdiği türküler vardır. İster üzülelim ister sevinelim kendimize uygun türkü vardır.

Aralık ayının güneşli günlerinde Danimarka Kültür Enstitüsü’nden bir görevli ile beş gün İstanbul’da gezdim ve çeşitli sanat kurumları ve sanatçılarla görüşmeler yaptık.

İnançların bir rolü yok, bu tür şeyler Suriye ve Danimarka’daki aşırı tepki gösterenlere bırakılıyor.

Dağların ne kadar ulu, nehirlerin ne kadar derin ve temiz olduğunu, doğanın ne kadar güzel ve yaşanılır bir yer olduğunu, buğday ve ayçiçek tarlalarının ne kadar verimliliğini, insanların kuşlar gibi özgürce yaşadığını yazmak istiyorum ama olmuyor.

Yalnızlık ve içimizdeki boşluk duygusu. Bu ikisi birbirlerini iyi tanır. O iki duyguyu tatmamış olan herhalde yoktur.

Bir türlü demokratikleşemeyen, bir türlü normalleşemeyen bir ülkede kıvılcım olmak, aleve dönüşmek birden bire imkânsız… Yani ateş olsak yakacağımız yer belli.